Dimosioipalliliko Retire - Alothikan Ta Sinnefa (Magazine 2003)
ενα ακομα τραγουδι (αλωθηκαν τα συννεφα)
Στο σχετικό δελτίο τύπου το Δημ. Ρετιρέ σημείωνε: Φτάσαμε στο 3ο τεύχος, λοιπόν, αλλά συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε το ερώτημα, από γνωστούς μας και αγνώστους, γιατί «περιοδικό». Το περιοδικό δίνει την αίσθηση της ροής. Ο,τι παρουσιάζεται σ’ ένα τεύχος δεν αποτελεί μια ξεκομμένη ηχογράφηση αλλά μέρος ενός περιβάλλοντος. Το περιοδικό, μ’ άλλα λόγια, γίνεται πεδίο για την ανάπτυξη μιας συμπεριφοράς της οποίας αρθρώσεις είναι τα επιμέρους τεύχη.
Στο 1ο τεύχος, οι «σημειώσεις για τη διαχείριση του πανικού» ηχογραφήθηκαν αμέσως μετά την επί σκηνής παρουσίαση του υλικού, το οποίο υπακούει στη λογική και τις διάρκειες της παράστασης. Θεματολογικά εστίαζε στο τηλεοπτικό τοπίο και, έτσι, είχε την ποικιλομορφία του.
Στο 2ο τεύχος, το έργο «ένας εμφύλιος», ηχογραφημένο πολλά χρόνια μετά τη μοναδική παράσταση στην οποία παρουσιάστηκε, ήταν απελευθερωμένο από τα δεδομένα του σκηνικού χώρου. Είχαμε εδώ να αντιμετωπίσουμε το ερώτημα ποιο χαρακτήρα θα δώσουμε στη μουσική ενός εμφύλιου. Η εύκολη απάντηση είναι ότι θα έδενε με μια εξπρεσιονιστική φόρμα αλλά αυτό θα ήταν τελικά μια ταυτολογία. Διαλέξαμε τον αντίθετο δρόμο: αφού ένας εμφύλιος έχει να κάνει με σύγκρουση οικείων, μουσικά τον επενδύσαμε με σύγκλιση των ανοίκειων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώτο κομμάτι που ξεκινά με ένα δημώδες κλαρίνο για να καταλήξει σε μια κιθαριστική φράση από το «μπούγκι της Τρανσυλβανίας» του Φρανκ Ζάππα.
Στο 3ο τεύχος ο «Αρχιδιστής» κινείται ανάμεσα σε δύο πόλους, την αφήγηση και το λυρισμό. Θελήσαμε να δώσουμε τα τραγούδια όσο πιο λιτά γινόταν από ενορχηστρωτική άποψη, έτσι ώστε να υπάρχει η αίσθηση του εσωτερικού τραγουδιού που ψιθυρίζουμε στο μυαλό μας. Αντίθετα προς αυτή την εσωτερική ηχητική απλότητα, την αφήγηση θελήσαμε να την επενδύσουμε με ρυθμούς και ήχους ασύμμετρους.
Όλα αυτά δείχνουν το χαρακτήρα που η ροή έχει. Ξετυλίγεται μέσα στο χρόνο και αποκτά αργά αργά το πρόσωπό της διαμορφώνοντας μια σχέση με τους ακροατές του περιοδικού. Το περιοδικό είναι ένα έργο σε εξέλιξη.